Fotografia startrails – wprowadzenie

Fotografia startrails z autorem i samotnym drzewem na pierwszym planie.

Fotografia startrails, czyli rejestrowanie pozornego ruchu gwiazd na niebie, to chyba najprostsza forma astrofotografii. Nie wymaga drogiego sprzętu, a potrafi być bardzo efektowna, dając dużo satysfakcji. Przy odrobinie samozaparcia praktycznie każdy jest w stanie takie zdjęcie wykonać. Zanim jednak przejdziemy do szczegółów opisujących, jak się zabrać do fotografii startrails, zaczniemy od odrobiny teorii.

Ruch obrotowy Ziemi

Łuki gwiazd, jakie są rejestrowane przez aparat, to nic innego jak pozorny ruch gwiazd po nieboskłonie. Dlaczego pozorny? Bo tak naprawdę jest to tylko następstwo ruchu obrotowego Ziemi wokół własnej osi. Nasza planeta wykonuje pełny obrót w czasie ok 24 godzin. Dzięki temu, z naszego, czyli ziemskiego punktu widzenia, obserwujemy obrót sfery niebieskiej i zakreślanie przez gwiazdy torów na nieboskłonie. W ciągu doby ciała niebieskie zataczają koła równoległe do płaszczyzny równika ziemskiego. Koła te są zataczane wokół biegunów sfery niebieskiej. Na naszej, północnej półkuli, biegun ten znajduję się w pobliżu Gwiazdy Polarnej w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy. Na półkuli południowej jest to gwiazda Octantis w gwiazdozbiorze Oktanta.

Fotografia startrails

Kierunek śladów

Ponieważ Ziemia obraca się z zachodu na wschód, pozorny ruch gwiazd odbywa się w kierunku odwrotnym, ze wschodu na zachód stojąc twarzą w kierunku południowym. Mówiąc inaczej, gwiazdy będą się „poruszały” z lewa na prawo, a patrząc w kierunku Gwiazdy Polarnej zaobserwujemy ruch przeciwny do wskazówek zegara.

Widać to też dobrze na poniższym timelapsie, który kiedyś testowo złożyłem.

Długość śladów

Chcąc by nasze zdjęcia były efektowne musimy się uzbroić w cierpliwość. Im więcej poświęcimy czasu, tym dłużej będziemy naświetlać i tym dłuższe otrzymamy ślady na niebie. Każda gwiazda w ciągu ok. 24 godzin zatacza pełen okrąg. Oczywiście nie jesteśmy w stanie tego zarejestrować, bo w dzień gwiazdy nie są widoczne na niebie. Jeśli w ciągu doby gwiazda wykonuje obrót o 360 stopni, to odpowiednio po godzinie otrzymamy ślady od długości 15 stopni kątowych, po 30 minutach ok. 7,5 stopni kątowych, a po 5 minutach naświetlania zarejestrujemy ślady długości tylko ok. 1 stopnia kątowego.

Należy pamiętać o tym, że im dalej od gwiazdy polarnej tym większy okręg po którym „porusza się” gwiazda, a co za tym idzie dłuższy ślad jaki zarejestrujemy w tym samym czasie. Doskonale jest to widoczne na zdjęciu o góry tego wpisu lub choćby na tym ujęciu.

W kolejne części cyklu postaram się w przystępny sposób opisać praktyczne aspekty wykonywania fotografii startrails.

Jeśli masz jakieś wątpliwości, jeśli coś nie jest do końca jasne, śmiało pisz o tym w komentarzach.

 

Pozostałe części cyklu o fotografii ruchu gwiazd:

Część 2 poradnika: Startrails czyli jak fotografować ruch gwiazd

Część 3 poradnika: Najczęstsze błędy w fotografii ruchu gwiazd (startrails) – cz. I

Część 4 poradnika: Najczęściej popełniane błędy w fotografii ruchu gwiazd (startrails) – cz. II

Piotr Potępa

Podobało się? Poleć lekturę znajomym! Polub Nightscapes na Facebooku! Masz jakieś pytania lub sugestie odnośnie tematu który powinienem poruszyć? Skomentuj lub napisz do mnie maila.

Może Ci się również spodoba

2 komentarze

  1. Mirosław Jsabłoński Zakopan pisze:

    witam do tego trzeba miec odpowiedni obiektyw ja mam Nikona ale z obiektywem 18-105 mm to takim nic nie zdziałam próbowałem kiedyś 70-300 mm na programie światło żarowe ISO 100 i przysłona 1/30 i bardzo słabo wyszło próbowałem złapać ksieżyc ledwie jakieś kontury wulkanów potem juz przestałem pozdrawiam

  2. robsonka pisze:

    Mam podstawowe pytanie, dlaczego zamiast kilkudziesięciu zdjęć nie zrobić jednego naświetlanego przez np. 30 minut?

Skomentuj

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.